به گزارش گروه اجتماعی مشرق، محمد رضا رضوانفر درباره عواقب پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند اظهار داشت: پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند برای افرادی که بیش از 10 سال سابقه بیماری دیابت دارند و افرادی که کنترل قند ضعیفی دارند و همچنین افرادی که عوارض دیابتی مانند مشکلات چشمی و نابینایی و مشکلات کلیوی دارند در معرض بیماری پای دیابتی و احتمال قطع عضو قرار دارند. یکی از علل شایع بستری شدن و ناتوانی بیماران دیابتی، زخم پای دیابتی است.
وی عنوان کرد: هر گونه آسیب یا ضربه ای به پا می‌تواند سبب افزایش خطرات جدیدی در پای افراد دیابتی شود .افرادی که بیش از 10 سال سابقه بیماری دیابت دارند و افرادی که کنترل قند ضعیفی را دارا هستند و نیز افرادی که عوارض دیابتی مانند مشکلات چشمی و نابینایی و مشکلات کلیوی دارند در معرض بیماری پای دیابتی قرار می‌گیرند.
رضوانفر با تاکید بر این مساله عنوان کرد: مصرف هر گونه دخانیات از جمله تنباکو و سیگار می‌تواند موجب تخریب رگ‌های خونی کوچک در پاها شود. این تخریب می‌تواند از فرآیند بهبود زخم جلوگیری کند و عامل اصلی ایجاد عفونت و قطع عضو شود.
این فوق تخصص غدد و عضو بسیج جامعه پزشکی گفت: بطوریکه بیشترین علت قطع پا، در خیلی از جوامع مرتبط با حوادث و تصادفات دیابت و زخم پای دیابتی است.
رضوانفر با بیان این مطلب اعلام کرد: تمام بیماران دیابتی باید سالانه از نظر تشخیص گروه پُر خطر معاینه شوند و با شناسائی گروه پُر خطر، معاینات و مراقبت‌ها در آنها با فاصله نزدیکتر و دقت بیشتر انجام شود.
وی معاینات بیماران پای دیابتی را شامل بررسی وضعیت عروقی و پوستی پا، بررسی حس محافظت پا و بررسی بیومکانیک پا معرفی کرد.
رضوانفر در ادامه گفت: اگر شواهدی مانند از دست دادن حس محافظتی پا یعنی اینکه پای بیمار به میز و صندلی برخورد می‌کند و متوجه نمی‌شود یا موقع راه رفتن دمپائی از پایش در می‌آید، در پای دیابتی مشاهده کردید بیمار در ریسک بالائی برای قطع عضو قرار می‌گیرد.
وی همچنین از علایم دیگر پای دیابتی، تغییرشکل مفصل مچ پا و مفاصل کوچک پا، ضخیم شدن پوست قسمتی از پا ( تشکیل پینه)، تغییر شکل و ضخیم شدگی ناخن‌های پا، کاهش نبض‌های پا و سابقه زخم شدن پا نام برد.
درمان مشکلات پای دیابتی
رضوانفر برای پیشگیری از زخم پا گفت: اگر شما مبتلا به دیابت هستید و یا بستگان شما دیابت دارند، کنترل دقیق قند بهترین کمک به خود و بستگان است.
وی در ادامه افزود: ترک سیگار مهم است و همچنین قند خون باید به بهترین شیوه ممکن نزدیک به حد نرمال حفظ شود.
رضوانفر از دیگر راه‌های پیشگیری پای دیابتی را در تهیه کفش مناسب توصیه کرد و گفت: کفش سر بسته انتخاب شود تا محافظ انگشتان باشد و البته نه گشاد و نه تنگ باشد. و حتی راه رفتن در اطاق هم با کفش روفرشی انجام گیرد و دیگر اینکه اگر پینه تشکیل شده با نظر پزشک و بوسیله جراحی مجرب برداشته شود.
وی توضیح داد: براین اساس هر شب پاها به ویژه بین انگشتان و زیر آنها توسط بیمار مشاهده شود واگر پوستش خشک است بعد از شستشو با آب و صابون و خشک کردن آن، توسط روغن وازلین چرب شود. نخستین نشانه‌های زخم که شامل قرمزی یا تشکیل تاول است را باید سریعا به پزشک خود گزارش کنند. از گرم کردن پاها با نزدیک کردن به شومینه یا بخاری یا قرار دادن در آب داغ اجتناب شود چون نبود حس باعث عدم احساس کافی و ایجاد سوختگی می‌شود.
رضوانفر در پایان خاطرنشان کرد: مراجعه به موقع به پزشک و شروع به موقع درمان‌ها، نقش مهمی در کاهش نیاز به قطع عضو خواهد داشت.
وی عنوان کرد: هر گونه آسیب یا ضربه ای به پا می‌تواند سبب افزایش خطرات جدیدی در پای افراد دیابتی شود .افرادی که بیش از 10 سال سابقه بیماری دیابت دارند و افرادی که کنترل قند ضعیفی را دارا هستند و نیز افرادی که عوارض دیابتی مانند مشکلات چشمی و نابینایی و مشکلات کلیوی دارند در معرض بیماری پای دیابتی قرار می‌گیرند.
رضوانفر با تاکید بر این مساله عنوان کرد: مصرف هر گونه دخانیات از جمله تنباکو و سیگار می‌تواند موجب تخریب رگ‌های خونی کوچک در پاها شود. این تخریب می‌تواند از فرآیند بهبود زخم جلوگیری کند و عامل اصلی ایجاد عفونت و قطع عضو شود.
این فوق تخصص غدد و عضو بسیج جامعه پزشکی گفت: بطوریکه بیشترین علت قطع پا، در خیلی از جوامع مرتبط با حوادث و تصادفات دیابت و زخم پای دیابتی است.
رضوانفر با بیان این مطلب اعلام کرد: تمام بیماران دیابتی باید سالانه از نظر تشخیص گروه پُر خطر معاینه شوند و با شناسائی گروه پُر خطر، معاینات و مراقبت‌ها در آنها با فاصله نزدیکتر و دقت بیشتر انجام شود.
وی معاینات بیماران پای دیابتی را شامل بررسی وضعیت عروقی و پوستی پا، بررسی حس محافظت پا و بررسی بیومکانیک پا معرفی کرد.
رضوانفر در ادامه گفت: اگر شواهدی مانند از دست دادن حس محافظتی پا یعنی اینکه پای بیمار به میز و صندلی برخورد می‌کند و متوجه نمی‌شود یا موقع راه رفتن دمپائی از پایش در می‌آید، در پای دیابتی مشاهده کردید بیمار در ریسک بالائی برای قطع عضو قرار می‌گیرد.
وی همچنین از علایم دیگر پای دیابتی، تغییرشکل مفصل مچ پا و مفاصل کوچک پا، ضخیم شدن پوست قسمتی از پا ( تشکیل پینه)، تغییر شکل و ضخیم شدگی ناخن‌های پا، کاهش نبض‌های پا و سابقه زخم شدن پا نام برد.
درمان مشکلات پای دیابتی
رضوانفر برای پیشگیری از زخم پا گفت: اگر شما مبتلا به دیابت هستید و یا بستگان شما دیابت دارند، کنترل دقیق قند بهترین کمک به خود و بستگان است.
وی در ادامه افزود: ترک سیگار مهم است و همچنین قند خون باید به بهترین شیوه ممکن نزدیک به حد نرمال حفظ شود.
رضوانفر از دیگر راه‌های پیشگیری پای دیابتی را در تهیه کفش مناسب توصیه کرد و گفت: کفش سر بسته انتخاب شود تا محافظ انگشتان باشد و البته نه گشاد و نه تنگ باشد. و حتی راه رفتن در اطاق هم با کفش روفرشی انجام گیرد و دیگر اینکه اگر پینه تشکیل شده با نظر پزشک و بوسیله جراحی مجرب برداشته شود.
وی توضیح داد: براین اساس هر شب پاها به ویژه بین انگشتان و زیر آنها توسط بیمار مشاهده شود واگر پوستش خشک است بعد از شستشو با آب و صابون و خشک کردن آن، توسط روغن وازلین چرب شود. نخستین نشانه‌های زخم که شامل قرمزی یا تشکیل تاول است را باید سریعا به پزشک خود گزارش کنند. از گرم کردن پاها با نزدیک کردن به شومینه یا بخاری یا قرار دادن در آب داغ اجتناب شود چون نبود حس باعث عدم احساس کافی و ایجاد سوختگی می‌شود.
رضوانفر در پایان خاطرنشان کرد: مراجعه به موقع به پزشک و شروع به موقع درمان‌ها، نقش مهمی در کاهش نیاز به قطع عضو خواهد داشت.
